زندگی کن به شیوه خودت …

با قوانین خودت … !!!

مردم دلشان می خواهد موضوعی برای گفتگو داشته باشند

برایشان فرقی نمی کندچگونه هستی

یادم باشد که: او که زیر سایه دیگری راه می‌رود، خودش سایه‌ای ندارد.


یادم باشد که: در حرکت همیشه افق‌های تازه هست.

یادم باشد که: دست به کاری نزنم که نتوانم آن را برای دیگران تعریف کنم.

یادم باشد که: آنها که دوستشان می‌دارم می‌توانند دوستم نداشته باشند.

یادم باشد که: فرار؛ راه به دخمه‌ای می‌برد برای پنهان شدن نه آزادی.

یادم باشد که: باورهایم شاید دروغ باشند.

یادم باشد که: لبخندم را توى آیینه جا نگذارم.

یادم باشد که: آرزوهای انجام نیافته دست زندگی را گرفته‌اند و او را راه می‌برند.

یادم باشد که: لزومی ندارد همان قدر که تو برای من عزیزی، من هم برایت عزیز باشم.

یادم باشد که: محبتی که به دیگری می‌کنم ارضای نیاز به نمایش گذاشتن مهر خودم نباشد.

یادم باشد که: دلخوشی‌ها هیچکدام ماندگار نیستند.

یادم باشد که: تا وقتی اوضاع بدتر نشده! یعنی همه چیز رو به راه است.

یادم باشد که: هوشیاری یعنی زیستن با لحظه‌ها.

یادم باشد که: آرامش جایی فراتر از ما نیست.

یادم باشد که: برای پاسخ دادن به احمق، باید احمق بود!

یادم باشد که: در خسته‌ترین ثانیه‌های عمر هم هنوز رمقی برای انجام برخی کارهای کوچک هست!

یادم باشد که: لازم است گاهی با خودم رو راست‌تر از این باشم که هستم.

یادم باشد که: سهم هیچکس را هیچ کجا نگذاشته‌اند، هر کسی سهم خودش را می‌آفریند.

یادم باشد که: آن هنگام که از دست دادن عادت می‌شود، بدست آوردن هم دیگر آرزو نیست.

یادم باشد که: پیشترها چیزهایی برایم مهم بودند که حالا دیگر مهم نیستند.

یادم باشد که: آنچه امروز برایم مهم است، فردا نخواهد بود.

یادم باشد که: نیازمند کمک‌اند آنها که منتظر کمکشان نشسته‌ایم.

یادم باشد که: هرگز به تمامی ناامید نمی‌شوی اگر تمام امیدت را به چیزی نبسته باشی.

یادم باشد که: غیر قابل تحمل وجود ندارد.

یادم باشد که: گاهی مجبور است برای راحت کردن خیال دیگران خودش را خوشحال نشان بدهد.

یادم باشد که: خوبی آنچه که ندارم این است که نگران از دست دادن‌اش نخواهم بود.

یادم باشد که: وظیفه من این است؛ حمل باری که خودم هستم تا آخر راه.

یادم باشد که: همیشه چند قدم آخر است که سخت‌ترین قسمت راه است.

یادم باشد که: امید، خوشبختانه از دست دادنی نیست.

یادم باشد که: به جستجوى راه باشم، نه همراه.

یادم باشد که: زخم نیست آنچه درد می‌آورد، عفونت است.

 پسرم! گروهی، اگر احترامشان کنی تو را نادان می دانند و اگر بی محلیشان کنی از گزندشان بی امانی. پس در احترام، اندازه نگهدار
پسرم! دانشگاه کسی را آدم نمی کند. علم را از دانشگاه بیاموز ، ادب را از مادرت
پسرم! سخت ترین کار عالم ، محکوم کردن یک احمق است.
پسرم! در تاکسی با تلفن همراه بلندبلند صحبت نکن
پسرم! با کسی که از روزنامه فقط نیازمندیهایش را میخواند دوستی نکن. آدم بیکار و بی اراده ای است.
پسرم! با کسی که شکمش را بیشتر از کتاب هایش دوست دارد ، دوستی مکن.
پسرم! با رئیس ات زیاد گرم نگیر برایت حرف درمی آورند.
پسرم! قرض نگیر. قرض هم نده.
پسرم! شهر ما خانه ما! …نه نه نه! نمی خواد عزیزم. شهرشون خونه خودشون. اول اتاقت رو از این ریخت در بیار.
پسرم! دوستانت را با یک لیوان آب خوردن امتحان کن! آب را به دستشان بده تا بنوشند! بعد بگو تا دروغ بگویند! اگر عین آب خوردن دروغ گفتند از آنان بپرهیز…
پسرم! قواعد رانندگی را بیخیال. فقط مواظب باش بهت نزنند.
پسرم! اگر کسانی از سر نادانی به تو خندیدند ، تو برای شفایشان گریه کن
هان ای پسر! اهل هنر را احترام کن. 
پسرم! بلوتوث تلفن همراهت را خاموش نگهدار، مگر در مواقع ضروری
فرزندم!هیچ کس تنها نیست.
پسرم! هر روز از همکارانت در اداره عمیقا خداحافظی کن. کسی نمی داند آیا فردا در همان اداره باشی یا نه. اداره در همان شهر باشد یا نه. شهر در… ولش کن پسرم

ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ﺭﺍ که ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﺑﮕﺬﺭﺩ؛ " ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ "

می شود " ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ...."

می شود ﺑﺴﺎﻥ ﭼﺎﯼ ﯾﺦ ﮐﺮﺩﻩ ﯼ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ

ﺩﻡ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﯾﺎﺩﺕ ﺭﻓﺘﻪ ،

ﺳﺮﺩ ﺷﺪﻩ ،

ﺍﺯ ﺩﻫﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ..

ﻃﻌﻢ ﺗﻠﺦ ﻭ ﮔﺲ ﺷﺪﻩ ﺍﺵ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﻗﻨﺪ ﻭ ﺷﮑﻼﺗﯽ

ﺑﻪ ﻣﺬﺍﻕ ﻫﯿﭻ ﻃﺒﻌﯽ ﺧﻮﺵ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ..

ﺧﻮﺭﺩﻩ نمی شود ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ،

ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﯾﺰﯾﺶ ﺩﻭﺭ ...

" ﻓﺮﺻﺖ " ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﺑﮕﺬﺭﺩ

می شود ﻣﺜﻞ ﺁﺏِ ﺗﻨﮓِ ﻣﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﻗﺘﺶ ﻋﻮﺽ ﻧﺸﻮﺩ

ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻥ ﻣﺎﻫﯽ ﻫﻢ ، ﻣﺎﻫﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ...

ﻗﺪﺭ_ ﻟﺤﻈﺎﺕ _ ﺭﺍ_ ﺑﺪﺍﻧیم

وقتی که راه نمیروی، نمی دوی ؛

زمین هم نمیخوری واین" زمین نخوردن " محصول سکون است نه مهارت!

وقتی که تصمیمی نمیگیری، کاری نمیکنی ؛

اشتباه هم نمیکنی و این " اشتباه نکردن" محصول انفعال است نه انتخاب !

خوب بودن به این معنی نیست که درهای تجربه را بر خود ببندی و فقط پرهیز کنی...

خوب بودن در انتخابهای ماست که معنا پیدا میکند .

قایقت شکست ؟ پارویت را آب برد ؟ تورَت پاره شد ؟

صیدت دوباره به دریا برگشت..؟ 

غمت نباشد چون خدا با ماست ! 

هیچ وقت نگو ؛ از ماست که برماست ! 

بگو خدا با ماست.

اگر قایقت شکست، باشد!  دلت نشکند!  دلی را نشکنی.

اگر پارویت را آب برد، باشد ! آبرویت را آب نبَرَد! آبرویی نبری.

اگر صیدت از دستت رفت، باشد! امیدت از دست نرود ! امید کسی را ناامید نکنی.

امروز اگر تمام سرمایه ات از دستت رفت، دستانت را که داری!

 خدایت را شکر کن. دوباره شکر کن !

 اگر چیزی به دست نداریم دست که داریم دوباره به دست می آوریم.

دوباره می سازیم و دوباره به دست می آوریم.

.................. دوباره می خریم و دوباره می خندیم.

۱- شادی خودرابه هیچ چیزوهیچكس وابسته نكن تاهمیشه از آن برخوردارباشی .

 2-انتظارنداشته باش همیشه آنچه دراطرافت اتفاق می افتدمطابق میل وخواسته ات باشد.

 3-هنگام عصبانیت هیچ تصمیم نگیر.

4-ازسختی ها ومشكلات زندگی استقبال كن وباغلبه برآنهابه خودپاداش بده .

 5- اجازه نده اتفاقات ناخوشایندروحیه ات راخراب كند.

6-بابحث های بی نتیجه انرژی خودراهدرنده.

7-انتظار نداشته باش بامنفی نگری جسمی سالم داشته باشی .

  8-از هیچكس وهیچ چیزتوقع نداشته باش .

 9- تاباخودمهربان نباشی ،نمی توانی مهربورزی .

 10-قبل ازمطمئن شدن ،درموردچیزی قضاوت نكن.

11-به تفسیروتعبیركارهای دیگران نپرداز.

12-هركاری راباعلاقه واشتیاق وتمركزانجام بده.

 13-زندگی خودراهدفمندكن وبرای رسیدن به اهدافت تلاش كن .

 14-چیزهایی راكه دوست داری به دیگران ببخش .

 15-قلبت راازنفرت خالی كن تاخوشبختی درآن لانه كند.

 16-برای انجام كارهای موردعلاقه ات زیادبه نظرات دیگران اهمیت نده.

 17-درتصمیم خودتاخیرمینداز.

18-هنگام عصبانیت نفس عمیق بكش وتاده بشمار.

19-بادیگران طوری رفتاركن كه دوست داری باخودت رفتارشود.

20-به هیچكس امیدنداشته باش جزخدا.

21-برجسم وروح خودمسلط باش .

22-برای اینكه شادباشی بایدشادی آفرین باشی .

 23-درزندگی بجای شناوربودن شناگرباش

24-اندوه روزنیامده را،برروزآمده ات نیفزا.

 25-هرگزسعی نكن به دیگران بقبولانی كه حرفت درست است.

 26-قبل ازانجام كارییاگفتن چیزی به ضرورت آن بیاندیش .

 27-بی احترامی دیگران رابابی اعتنایی جواب بده.

 28-به جای بیزاری ازانسانهاازرفتاربدآنهامتنفرباش .

 29-بگذاردیگران ازبه عنوان فردی آرام وخوشرویادكنند.

30-یگانه داروی آرامبخش روح یادخدااست.

 31-خودراازاسارت زنجیرهای بدبینی ،منفی نگری وناامیدی آزادكن.

 32-به خاطراشتباهات گذشته خودراسرزنش نكن .

33-به دیگران كمك كن آنچه راكه می خواهند بدست آورند.

34-درفرهنگ لغات خودشكست راتجربه معناكن .

 35-باشرایط زندگی سازگارباش .

 36-هنگام ازدست دادن ناراحت نشو،وقتی هم چیزی به دست آوردی خوشحال نباش.

 37-درمقابل خواسته هاوگفتاردیگران انعطاف پذیرباش ونخواه كه حرف ،حرف خودت باشد.

38-برای كشف حقایق ،زیادتفكركن ،بخصوص جهان آفرینش .

 39-به قدرتوان تلاش كن ونتیجه رابه خداواگذاركن .

40-هرگزخودت رابادیگران مقایسه نكن ،چراكه توچیزهایی داری كه دیگران درحسرت آنهاهستند.

پریدن، باور پرنده ای است که به پرواز می اندیشد

 وگرنه دلیل پرواز پر نیست...!!!